Apple Crumble.

Gisteren was het koud en nat. Ideaal weer voor een warme apple crumble.

Vorige week waren we bij het Nederlands Openlucht Museum. Daar hebben ze bij De Herberg een grote appelboom staan. Die, volgens de dames en heren daar, volkomen oneetbare appels oplevert. Ik weet beter. Het zijn kookappels en geen handappels. Iets wat we tegenwoordig maar weinig tegenkomen. En in appeltaart, apple crumble, als appelmoes of in plakjes mee gebakken in een pannenkoek zijn ze heerlijk. Licht zuur en stevig. De gevallen appels mag je oprapen.

Nodig:

voor de vulling:

2 jonagolds of 3 appels van De Herberg

25 gram suiker

2 tl. kaneel

voor het deeg:

100 gr. boter

100 gr. suiker

150 gr. bloem

snufje zout

Bereiding:

Ik gebruik een schaal van Dille en Kamille, 27 centimeter in doorsnede.

Schil de appels en snijdt ze in kleine blokjes. Meng ze met de suiker en de kaneel. Verdeel ze in de beboterde quichevorm.

Maak kruimeldeeg van de boter, suiker, bloem en het zout. Kneed met je handen. Hoe langer je kneed, hoe groter de kruimels. Strooi het deeg over het appelmengsel.

Bak de apple crumble in 25 minuten op 180 graden. Serveer warm met een toefje vers geklopte slagroom.

 In de oven, het hele huis ruikt naar kaneel. Het lokt mijn gezin vast naar de keuken.

 Even afkoelen. Zie je die gebakschoteltjes met de rozen?

Deze. Die kreeg ik, toen mijn oma overleed. Ik heb ook de grote taartschaal er nog bij. Het zijn elf schotels. Ik vermoed dat er ooit eentje is gebroken..

 Echt een traktatie, warme apple crumble met slagroom.

 Zelfs onze hoogbejaarde (18 jaar) Britse korthaar komt proeven.