zalmroze en mintgroene omslagdoek.

Soms kom je een bolletje wol tegen, en die zo super schattig is, dat je het wel mee moet nemen. Dit waren van die "wolletjes". In lieve pastelkleuren. Met een klein glinsterend draadje erin.

Ik heb dit patroon pas ontdekt. Het is zo leuk om te haken! De wol is vrij dik, het haakt dus snel. Het geschulpte randje maakt de omslagdoek echt af. Van drie bolletjes wol haakte ik een omslagdoek van 50x50 cm. Lekker warm voor een pop.

Hij komt, hij komt....Die lieve, goed Sint!

De feestdagen zijn er! Vorige week al Sint Maarten en vandaag komt de Sint met zijn Pieten naar Nederland. Mijn jongens zijn 11, en geloven alleen nog in de cadeautjes. Hahaha, maar dat maakt de pret niet minder! Ik ben dol op de feestdagen. En ben dan al lang van te voren bezig met plannen. Ik heb een bak vol versiering voor Sinterklaas. Die mag vandaag eindelijk van zolder.

De jongens kijken graag naar de intocht op TV, en ik moet toegeven dat ik in de afgelopen 44 jaar, het ook nog nooit heb overgeslagen. Traditioneel kruipen wij op de bank met warme chocomel met slagroom en een plak pepernotencake. Mmmm....!

Het recept komt origineel van Koopmans, maar ik gebruik mijn eigen cake recept. dat plaats ik hieronder, dan kun je kiezen.

Nodig:

250 gram cakemeel

250 gram boter

250 gram witte basterdsuiker

2 eetlepels melk

3 eieren

1 eetlepel speculaaskruiden

Snufje zout

150 gram pepernoten

Paneermeel

Bereiding:

Oven voorverwarmen op 150°C.

Vet een cakevorm in met roomboter en paneermeel. Roer de boter met de basterdsuiker tot room, en voeg één voor één de eieren toe. Met het laatste ei, ook de melk toevoegen. Als ze allemaal zijn opgenomen in het beslag mag, beetje bij beetje het cakemeel er bij. Roer de speculaaskruiden door het beslag, en de kruidnootjes. Doe het beslag in de cakevorm. Bak de cake in 60 minuten gaar en goudbruin. Gebruik eventueel een satéprikker om te bepalen of de cake klaar is.

Op de eerste foto bijna niet te zien, maar de cake serveer ik op de glazen cakeschaal van oma Spiering. De schalen vind ik superleuk, maar ze zijn hopeloos op de foto te zetten. Dat gaat het best op een donkere ondergrond. De grote in het midden (ik heb er 2 van) zijn van mijn oma, met de bijpassende gebakschoteltjes links onder (12 stuks). De iets kleinere rechts onder en boven aan, heb ik ooit bij de kringloop gekocht. Dat zijn officieel koekschaaltjes.

Zeven nieuwe poppen.

Vandaag kwam mijn man thuis met een boodschappentas vol poppen. Zeven stuks in verschillende formaten. Een enkeling heeft iets aan, de meesten zijn bloot. Op eentje na zijn ze allemaal heel. Bij die ene zit een klein torntje langs de arm, niets ernstigs. De grote pop met krullen heeft hier en daar een verkleuring op haar lijf. Het doet mij denken aan de vertiligo die in mijn familie voorkomt. Het is bij haar niet storend en als ze aangekleed is zie je er niets van.

Alle zeven knus bij elkaar. Nu zeven namen verzinnen.

De kleding die ze al dan  niet aan hadden. Straks lekker fris wassen en kijken wat er nog bruikbaar is en wat niet meer. Het meeste ziet er goed uit.

De niet kleding onderdelen. De luiers zijn op, die gaan weg. 

Mijn oude man, Dotcom, ruim 18 jaar oud. De poppen had ik op wat kussens en een zachte deken gezet. Een heerlijke plek om te gaan slapen.